แม้ได้เป็น เดือนเด่นฟ้า นภากาศ
ไม่สามารถ ไม่อาจแบ่ง กับแสงสูรย์
เป็นหิ่งห้อย ถ้อยคำ ยังอาดูร
หากไร้สูรย์ เดือนดับ เหมือนหลับตา
แม้ได้เป็น เช่นมังกร คะนองเดช
เลิศวิเศษ ทุกเขตคาม ตามชั้นฟ้า
ถึงสามารถ เหาะเหิร เกินสกุลณา
ก็ใช่ว่า ดีเลิศ ประเสริฐจริง
แม้ได้เป็น ขุนเขา เท่าบรรพต
ใช่จะบุก บังปิด สนิทนิ่ง
ไม่ใหญ่โต มโหฬาร ไพศาลจริง
ขอเป็นสิ่ง ที่พึงมี เท่านี้พอ
*ชะตาคนเฮาบ่คือกัน อย่าสิ่เอาโตเจ้าของไปเปรียบเทียบกับผู้อื่น ให้เอาความเป็นเจ้าของเอง แสดงออกมา แล้วสิ่พบกับ..ความสุข อันแท้จริง*

                                                             

                                                               
      
                                                                          

   หากว่าเราทิ้งถิ่น แผ่นดินเกิด

แล้วชูเชิดชีวิต ในเมืองใหญ่
ทิ้งบ้านนอกให้ห่าง ร้างปัจจัยจะมีใครหวงแหน แทนตัวเรา
ถึงลำบากยากเย็น เราเห็นอยู่
หากไม่สู้หันกลับ ยิ่งอับเฉา
ควรหันมากอบกู้ สู้บรรเทา
โดยยึดเอาแนวทาง อย่างพอเพียง



                                               


"คนยุคใหม่ ร่วมปลูกจิตสำนึกรักบ้านเกิด"
                                                                           
     

ถึงลำบากยากเย็น เราเห็นอยู่
หากไม่สู้หันกลับ ยิ่งอับเฉา
ควรหันมากอบกู้ สู้บรรเทา
โดยยึดเอ